Beste mensen

Het lijkt er misschien niet op, met al die sneeuw; en ijs buiten, maar het groeiseizoen is echt begonnen.
De teeltplannen zijn gemaakt, de zaden besteld, de kas bemest en daar zijn ook de eerste raapsteeltjes gezaaid. Ook liggen in vochtig scherp zand de tuinboonzaden te kiemen, deze worden straks in de kas opgekweekt tot ze naar buiten kunnen.
En tja, buiten, daar lijkt niet zoveel te gebeuren. Maar niets is minder waar. De hazelaar bloeit volop, met kleine karmijnrode bloempjes, en lenteklokjes en sneeuwklokjes staan op springen om ons te verassen.
Bij onze voordeur staat een bruin-oranje bloeiende; toverhazelaar, die prachtig afsteekt tegen de witte sneeuw.
De hoogstamboomgaard is voor de helft gesnoeid,; de andere helft wacht op de volgende; vorstvrije dagen. Soms hebben de schapen die daar nu verblijven een wit dekentje van sneeuw, want ze blijven gewoon buiten slapen, met hun dunne beentjes veilig ingetrokken onder hun warme buik.;
En in de wijngaard is ook voor de eerste maal gesnoeid.
Al vroeg in het jaar komt de sapstroom van de planten op gang, daarvoor moet het snoeien zijn gebeurt om `bloeden`te voorkomen.
Omdat het voor ons allemaal nieuw is ben ik eerst op excursie geweest.
Bij Arnhem ligt de wijngaard ‘De Slapende Engel’, Jet Wester, fanatiek vakvrouw, heeft mij daar de grondbeginselen bijgebracht.
;Uit de vakliteratuur en van internet is veel te leren, maar ik wil het graag ook in de praktijk zien. Vooral omdat in de eerste drie jaren; de wijnstok zijn vorm moet gaan krijgen, en er heel veel keuzes zijn te maken op dit moment.
De eerste knip is een daalder waard, zou een passend nieuw spreekwoord kunnen zijn.;
Afgelopen vrijdag zijn die eerste knippen gezet, er was even geen vorst, en voor de zekerheid hebben we een `oogje` hoger gesnoeid.; Mocht het erg gaan vriezen, dan is er wat speling.
Zal wel`, denkt u nu, maar uitleggen via deze brief gaat mij niet lukken.; Ik kan het wel laten zien. De uiteindelijke vorm wordt een “dubbel-guyot“ , met als het goed gaat 14 trossen per plant.
De komende weken gaan we meer leidraden aanbrengen boven de planten, een eenmalige grote klus.
Ondertussen volgen Sissie en ik een wijnproef-cursus bij Stijn, de wijninkoper hier uit het dorp en enthousiast vrijwilliger vanaf de start. We zijn er inmiddels achter dat goed proeven , kijken en met aandacht ruiken misschien wel moeilijker is dan het laten groeien van de wijnstok.; Stijn is erg streng, en begrippen als vies of lekker zijn bij hem uit den boze.
Maar vindt maar eens woorden voor geuren en smaken, het is hard werken zo`n avond.
We hebben het graag voor u over,
met vriendelijke groet, Sijmen.