Beste mensen
Soms moet ik een beetje huilen, van uien bijvoorbeeld. Als ik ze snijd om te smoren voor de rode pastasaus of om te bakken bij een bonenschotel.
Deze week kwam het echter door een mailing van een groot bedrijf in gewasbeschermingsmiddelen. Over hoe je uien dood kunt maken. En dat je dat op tijd moet doen, zodat hun middel goed door de ui opgenomen kan worden. Ik zal het u uit leggen.
Dit is de tijd dat de uien volgroeid zijn en van het land naar de schuur gehaald worden. “Inschuren” heet dat met een mooi woord. Dan volgt er nog het drogingsproces van enkele weken met grote ventilatoren. Goed gedroogde uien hebben mooie gele velletjes en zijn lang houdbaar. Want een ui is een bol, net als een tulp . Een bol opgeslagen energie met de bedoeling zich voort te planten in het volgende seizoen. Van een tulpenbol hoop je dat hij vroeg in het voorjaar weer gaat groeien, uitloopt en een mooie bloem gaat geven. Uien willen dat ook. Die kracht, energie of hoe je het maar wilt noemen maakt ze zo waardevol als voedsel in de winter, de tijd waarin we dat extra nodig hebben. De gangbare handel wil echter dode energieloze uien, behandeld met een anti-spruitingsmiddel zodat ze niet uitlopen. Op tijd gespoten, zodat het goed door de ui is opgenomen en de ui tot St-Juttemis te bewaren is. Dat middel bakt de consument dus lekker mee.
Onze uien zijn prachtig dit jaar gele,rode en sjalotten. Na een paar dagen drogen op het land brengen we ze in de kas. Op regenachtige dagen vinden onze hulpboeren het een leuke klus ze te pellen, zodat ze mooi in de winkel komen te liggen en de komende maanden vol opgeslagen energie verdwijnen in uw rode pastasaus of bonenschotel.
Met vriendelijke groet,
Sijmen
P.S. Het heeft een tijdje geduurd voordat er weer een nieuwsbrief van mijn hand kwam, door de drukke maanden is dat niet gelukt. En de volgende zal ook even op zich laten wachten, ik ga samen met dochter Esther naar dochter Linde fietsen die in Lugano woont. 1200 km, misschien wat eigen uien meenemen?
