Archief 2000

Ooit heb ik van iemand  gehoord hoe Kerstmis ook in een ander verband gezet kan worden.
Aan het eind van de herfst, als de laatste rooivruchten zoals aardappelen en suikerbieten zijn geoogst,  wordt plaatselijk het Sint-Maartensfeest gevierd. Het  feest van het delen met elkaar wat we hebben, veel als we goed hebben geboerd, weinig in slechte jaren.
Kinderen gaan dan met een uitgeholde biet met daarin een lichtje langs alle deuren,
geen huis wordt overgeslagen, ieder krijgt iets uit de aarde met een lichtje erin.
Met Kerstmis halen we het licht echt naar binnen, het hele huis straalt dan van de vele lichtjes en kaarsen. Hoe donkerder het buiten is hoe feestelijker we het binnen hebben met elkaar. Een altijd groene boom symboliseert het eeuwig leven.
Met Maria-Lichtmis eind januari wordt het buiten alweer een stuk lichter. Het nieuwe plant- en zaaiseizoen begint er aan te komen, we worden wat onrustig.
Nu is het bij sommige mensen een mooie gewoonte om het oude seizoen over Kerst heen met het nieuwe te verbinden. Daarvoor zijn de kaarsstompjes uit de boom bewaard en die mogen nu in een holletje in de aarde helemaal opbranden.
Sinds ik dit hoorde probeer ik er elk jaar aan te denken en het is dan  een mooi gezicht om dan die kaarsstompjes weer terug te zien, de Kerst weer even te herinneren en te merken dat de zon al veel krachtiger is en met zijn ochtendstralen de wankele kaarsvlammetjes verbleekt.
Het oude seizoen is dan pas afgesloten.

Een goede Kersttijd gewenst namens alle medewerkers van tuin en winkel.

Beste mensen,

Nog maar twee weekjes in dit jaar, wat is het toch weer snel gegaan.
Wat papiernieuws. Misschien heeft een enkeling het gemerkt, maar de tassen waarin u de groenten haalt zijn een beetje anders. In plaats van Land- en Boschzigt staat er nu Sperwershof. Het is denk ik niet echt opgevallen want we hebben er maar 1 reactie op gehad, maar het zit zo; onze collega Eric Roell is dit jaar met zijn bedrijf gestopt en ge?migreerd naar het oosten van het land. Wij hebben een aantal machines die we altijd konden lenen van hem overgenomen, maar hij bleef ook nog zitten met een groot aantal dozen met tassen. Hoewel onze naam er niet op staat hebben we die ook maar overgenomen, want anders werden ze ongebruikt weggegooid en dat is toch zonde. Nog een verandering is dat deze nieuwsbrief vanaf nu op houtvrij, niet met chloor gebleekt papier wordt gedrukt, dat had natuurlijk allang gemoeten, maar het heeft even geduurd om een papiersoort te vinden die niet voor  indigestie zorgt in het binnenste van ons kopieerapparaat.
Het laatste nieuwtje op milieugebied is dat de auto wel op koolzaadolie kan rijden. We krijgen dat niet zwart op wit maar volgens de Volkswagen dealer moet het kunnen en aangezien we nog geen nadelige gevolgen hebben gemerkt bij onze tractors, tanken we nu ook de auto met deze veel milieuvriendelijkere olie.
Alleen bij temperaturen beneden de -10 graden Celsius gaat de olie vlokken en moeten we tijdelijk overstappen op gewone diesel, maar als ik nu naar buiten kijk, dan kan dat nog lang duren. Ook dit jaar weer geen witte Kerst.
Voor het zover is ga ik gauw verder met het teeltplan, daarover volgende keer meer.
Gegroet,

Beste mensen,

De klimaatconferentie in Den Haag is mislukt. Wat jammer, een gemiste kans.
Amerika heeft de grootste uitstoot van CO2 per hoofd van de bevolking, maar ook de best lopende economie waarvan ook wij profiteren, het geld kan bijna niet op.
Blijkbaar moet er zich toch nog een grote milieuramp voordoen, voordat het besef doordringt dat er echt iets moet gebeuren. Maar dan wel een ramp in het welvarende, meest vervuilende westen, anders is het weer een ver van het bed show. Misschien moet het Witte Huis wegspoelen, kunnen ze gelijk een twee-onder-??n kap neerzetten. Zijn alle kiezers tevreden.
Wij zijn aan het onderzoeken of behalve onze tractors ook onze bestelbus op koolzaaddiesel kan rijden. Dat geeft geen roet en CO2 uitstoot. Makkelijk om daar antwoord op te krijgen is het trouwens niet, de vraag ligt nu bij onze garage, de Bovag en de Volkswagendealer. Het zou voor ons fijn zijn en zodra u dan een patatlucht ruikt weet u dat uw  tas op een milieubewuste manier aangekomen is.
Van de mest zijn er vandaag ook monsters genomen om te onderzoeken hoeveel fosfaat en stikstof er inzit. Belangrijk voor de mineralenboekhouding, maar daarover een andere keer een uitgebreid bericht.
In de winkel doen we een onderzoekje om te weten te komen waar onze klantenkring vandaan komt. We hebben een kaart van het Gooi opgehangen en vragen iedereen of ze een speldje willen steken waar men woont. Iedereen vindt het erg leuk en
voor ons kan het z?n nut bewijzen als we bijvoorbeeld willen gaan adverteren.
Ook is er nog een vertegenwoordigster uit Duitsland langs geweest met door boeren zelf geselecteerde biologisch geteelde zaden, voor ons een interessante ontwikkeling.
Kortom, er is weer veel in beweging en stof voor heel veel nieuwsbrieven.
Volgende week moet u die waarschijnlijk missen, behalve de Sint ben ik ook zelf jarig en of het dan nog lukt kan ik niet garanderen.
In ieder geval een goede Sinterklaas gewenst.

Beste mensen,

Verleden week heb ik met toenemende ergernis naar het programma ?Het Lagerhuisä van Paul Witteman gekeken. Het onderwerp was voeding, naar aanleiding van berichten over gifresten op Franse appels en Italiaanse druiven. Er was een zogenaamd deskundige van de Universiteit van Utrecht (welke deskundigheid werd niet vermeld)  die biologische landbouw maar onzin vond en de stereotiepen vlogen heen en weer. Wie wil er nou wormpjes in z?n appels, biologische producten zijn veel te duur enz. enz. Ook bij Nova was er laatst zo?n programma, met een professor die een biologische boer mocht platwalsen. En het jammere is dat het superioriteitsgevoel bij dergelijke mensen zo groot is dat de biologische landbouwaanhangers zich telkens in de verdediging laten drukken. Stom en onnodig. Het laatste wormpje in een appel ben ik 15 jaar geleden tegengekomen. Gekke koeien zijn in de biologische landbouw gewoon niet mogelijk omdat wij geen gemalen dieren aan onze onze koeien geven. En we geven ook geen frituurvet aan onze kippen.
Het leven is niet uit te drukken in scheikundige formules en dieren en planten zijn geen dingen maar dienen respectvol behandelt te worden. Maar dat is niet gemeenschappelijk misschien, hoewel er interessante studies naar zijn verricht.
En duur???. Het is een beetje cynisch dat u naast wat u al betaalt aan overbodige EEG-landbouwregelingen straks ook nog gaat betalen voor 8 miljoen koeien die op
BSE gekeurd moeten worden, dat kost Fl. 200,= per Nederlander.
Terwijl u misschien vegetari?r bent of alleen scharrel- of biologisch vlees eet.
En niet te vergeten de milieuschade die door de landbouw wordt veroorzaakt.
Zou alles eerlijk verrekend worden dan is biologische landbouw een stuk voordeliger.
Dat is echt wetenschappelijk bewezen (Bureau Berenschot ?Op zoek naar een duurzame landbouwä 1989).
Gisteravond heb ik naar ?tussen kunst en kitschä gekeken, daar zie je tenminste echte deskundigen  die weten waar ze over praten.
Gegroet,

Beste mensen,

Huisvlijt. Meestal, denk ik daarbij aan het macramee?n van plantenhangers of het batikken van T-shirts, maar bij mij thuis is er nog een andere vorm.
Dat komt zo, een goede vriendin van ons, Joke, kan geweldig goed koken en vindt het erg leuk om ons regelmatig op dat gebied te verwennen. Naast haar iedere keer verrassende hoofdgerecht serveert zij altijd een frisse gemengde salade, met daarbij een werkelijk verrukkelijke dressing. En daar ben ik helemaal voor gevallen, heb hem ooit zelfs op het verlanglijstje voor mijn verjaardag gezet en uiteraard gekregen.
Tijdens ??n van die maaltijden is het idee ontstaan om voor onze klanten ook deze dressing te maken en sinds 5 jaar vinden er regelmatig dressings maaksessies plaats. Daarvoor wordt dan een hele dag uitgetrokken, doch de eerste paar malen werd het ?s avonds laat voordat de laatste fles gesloten werd en de vloer schoongemaakt kon worden. Het enthousiasme van de klanten werkte erg stimulerend en dat was nodig ook want het waren lange dagen.
Inmiddels hebben Joke en Sissie (ik sta hier helemaal buiten)  het proces strak georganiseerd, zodat het leuk blijft om te doen. Het enige twijfelachtige is om in een huis te bivakkeren waar zo?n driehonderd teentjes knoflook schoongemaakt en geperst worden. Linde had gelukkig het goede idee om net op tijd onze badhanddoeken in veiligheid te brengen die altijd boven het trapgat op een rekje te drogen hangen zodat de schoongeboende lijven ?s avonds knoflookvrij weer afgedroogd konden worden en verder waren alle deuren zoveel mogelijk gesloten. Nieuw was ook het gebruik van latexhandschoenen, u weet wel van die tandartsdingen, want in het verleden was lichamelijk contact zoals een aai enkele dagen uitgesloten.
Het is in ieder geval  weer een heerlijke dressing geworden, er staan er weer 160 te wachten.

Gegroet,

Beste mensen,

Op dit moment beginnen in Amerika de verkiezingen, als u dit leest is alles al bekend, maar nu vind ik het een beklemmend idee dat zo weinig mensen -als ze al willen stemmen- een zo belangrijk iemand op het wereldtoneel kunnen benoemen. Vreemd.
Ieder land heeft zo zijn eigenaardigheden, ieder huishouden waarschijnlijk ook, tenminste, daar ga ik maar van uit.
Bij ons thuis is dat de afwasmachine, of preciezer gezegd het gebruik ervan.
Toen de keuken 4 jaar geleden werd verbouwd was er ruimte voor een afwasmachine, een kleintje weliswaar van 60 cm, maar toch. Na een beetje wikken en wegen aldus besloten. Volgens de consumentenbond scheelt het in water en energiegebruik en is dus beter voor het milieu. Vullen en aanzetten dus is mijn idee.
Niets is minder waar, alles dient eerst met stromend water afgespoeld te worden want anders koekt het zo aan. En grote dingen als soepkommen nemen te veel ruimte in waardoor hij zo gauw vol is, die worden dus met de hand gedaan. Evenals de pannen want die passen zo wie zo niet. Vrouwenlogica versus mannenlogica.
Als gevolg daarvan draait de machine niet iedere dag en komt het regelmatig voor dat je borden en bestek weer ongewassen uit de machine haalt, nogmaals afspoelt om dan te gebruiken. Om het daarna weer……..
Een positief gevolg is dat we nog iedere avond ouderwets aan het aanrecht het een en ander kunnen bespreken, terwijl het koffiezetapparaat zachtjes pruttelt.
Herkent u ook zo?n eigenaardige (een heel treffend woord) gewoonte in uw huishouden? Of staan we hier in alleen.
Gelukkig maakt het op wereldniveau niet uit. Hoe zouden die trouwens de afwas doen?
Groeten,

Beste mensen,

Even terugkomend op de nieuwsbrief van twee weken geleden waar we een aantal
reacties op hebben  gehad, waaronder ??n heel uitgebreide. Ik heb het nog even over de mispels. Het is een kleine struikachtige inheemse boom met opvallende witte bloemen, waarvan de vruchten na de eerste vorst bruikbaar zijn. Ze zijn dan in te koken tot een soort appelmoes, wel de pitten eerst verwijderen. Ik heb er net weer een geproefd, maar eerlijk gesproken gaat mijn voorkeur toch uit naar een goudrenet.
Meer een boompje voor de sier waarvan de vruchten meegenomen zijn.
Afgelopen vrijdagavond hebben wij een oogstfeest gehad. Leo had het kleine opkweekkasje mooi ingericht met een lange tafel, kandelaars en heuse servetten
en vanaf 6 uur druppelde iedereen binnen met zelf gemaakte lekkere hapjes. Zo kon iedereen nu zelf proeven waarom Elsa en haar tafelgenoten ?s ochtends zo naar knoflook roken afgelopen jaar. Wij plannen nu een extra veldje peterselie in!
Er was een barbecue met de beloofde spareribs en uiteraard de benodigde wijn.
Een fantastisch gezellige avond als afsluiting van het teeltseizoen, we maken hier een traditie van.
Vanaf deze week heeft ieder ook een extra vrije dag in de week als compensatie voor alle extra uren in de zomer. Heerlijk zo?n extra dag. En Martin is ook weer begonnen.
De storm heeft ons gelukkig gespaard, bedankt voor de getoonde belangstelling.
Alleen stapels kisten waren omgevallen, maar dat was zo weer opgeruimd.
Dinsdag hebben we nog 24 collega?s uit de Elzas op bezoek gehad, ze waren zeer ge?nteresseerd in onze bedrijfsvoering en hebben drie uur rondgelopen en vragen gesteld. Ik had me wat zorgen gemaakt over mijn ontbrekende Franse en zeer geringe Duitse taalgevoel maar gelukkig was iemand bereid Engels in Elzassers om te zetten en vond er een inspirerende uitwisseling plaats.
Groeten,

Beste mensen,

Soms sta ik met mijn mond vol tanden. Rare uitdrukking, want gelukkig is dat nog steeds altijd het geval, maar afgelopen zaterdag vroeg een klant mij wat te doen met mispels. Behalve dat ik wist dat ze een beetje rot moesten zijn moest ik het antwoord schuldig blijven en dat strekt een groenteboer niet tot eer. Ook de kook- en groentegidsen gaven geen aanwijzingen, daarom mijn oproep bij deze aan allen;
wat te doen met mispels???.
Sis en ik zijn een weekje weg geweest, dat was hard nodig, want we hebben geen makkelijk jaar achter de rug. We hebben genoten van de Griekse zon en de enorme gastvrijheid, na iedere maaltijd kwam onze gastheer met een bordje vijgen, druiven en granaatappelen, net tevoren zelf geplukt  Dat is toch het mooie van dit jaargetijde, al dat fruit en een overvloed aan noten.
Op onze eigen bedrijf zijn we nog druk met de laatste aardappeloogst, het zijn mooie rode aardappelen van een goede sortering, de rooimachine haalt ze naar boven en legt ze op de grond waarna wij kruipend ze oprapen en in kisten doen. Dat is wel veel gekruip, snel uitgerekend kom ik op zo?n 10 km, maar gelukkig zijn er onder ons die dat heel leuk vinden. Loonwerkers met wat modernere machines heb je hier niet in de buurt.
Gelukkig is er niet meer zo?n tijdsdruk en beginnen we ook niet meer zo vroeg.
Groeten,

Beste mensen,

Dinsdag zijn we naar de Varena geweest, dit is de vakbeurs voor iedereen werkzaam in de natuurvoeding. Een beetje na?ef verwachte ik een frisheid uitstralend gebeuren, maar niets minder dan dat. Pal langs de snelweg op een industrieterrein in een snikhete ruimte zonder contact met buiten probeerden 150 standhouders hun producten aan  de rondlopende winkeliers te slijten.
De grootste en duurste stands zijn die van de voedingssupplementen en andere gezond makende pillen, cr?mes en watertjes, meestal niet eens van biologische grondstoffen gemaakt.
 Wat ligt er toch veel niet EKO in de schappen van de natuurvoedingswinkels.
Wat wel leuk was, want anders wordt dit alleen een mopperbrief, was dat ik een aantal bekenden tegenkwam, o.a. iemand die bij ons op de tuin  tien jaar geleden proefveldjes had met wortelrassen. Nu werkt hij voor de provincie Noord-Holland en verleent steun aan boeren tot het ontwikkelen van streekproducten, de eerste idee?n zijn al uitgewisseld. En Odin had een mooie stand,  met hoe kan het ook anders, het enige groente en fruit. Niet veel en voor de helft verpakt, maar toch.
En met onze bakker zijn wat misverstanden uit de weg geruimd, zodat we weer beter geleverd krijgen.
Mensen, ik stop met deze brief en ga het erf opruimen.
Groeten,

Beste mensen,

Verleden week donderdag hebben we onze olijfolieproef avond gehouden. (wat een
scrabble-woord trouwens). Het was een groot succes. De schuur waar we normaal allerlei oogstwerkzaamheden verrichten en waar de abonnementen worden samengesteld was helemaal leeggeruimd en schoongemaakt. Op een lange tafel stonden allemaal olijfoli?n en andere Italiaanse lekkernijen uitgestald, vergezeld van oranje pompoenen, rode uien en gele ma?s, een lust voor het oog. Trouwens buiten was het al even sfeervol met lantarentjes en een vuurpot en overal zonnebloemen.
Voor ruim 80 mensen hield Francesca Petrini, bijgestaan door haar vader, een goed begrijpelijk verhaal over hun bedrijf, de verschillende olijvencultivars, de manier van persen van de olie en hoe olie te gebruiken. Zij zijn beiden ook erkende olijfolieproevers en vooral de liefde voor een goed product kwam overal in hun verhaal terug. Na een korte pauze werd ons door Francesca verteld en voorgedaan hoe te proeven en hoe een goede van een slechte olie te onderscheiden. We proefden de Riagga en de San Vito, de slechte oli?n mochten we alleen ruiken maar dat was ook wel voldoende. Het was wel een erg zwart-wit tegenstelling, maar wel verduidelijkend.
Tot slot werden er nog vele vragen gesteld en beantwoord waarna de avond met een glaasje wijn of sap werd afgesloten. Een herhaling waard, maar eerst gaan we een avond over biologische wijnen organiseren. En nog eerder gaan Sis en ik een weekje er tussenuit, daarom volgende week een brief van Nicole.
Martin is er ook weer, dat wil zeggen heel eventjes van donderdag op vrijdag. Hij zag er nog hetzelfde uit, het ging hem goed maar de verhalen moeten we nog horen, hij is doorgefietst naar Texel naar Jolet en Jonas.
Iedereen gegroet en tot na onze vakantie.

Afgelopen twee weken heb ik sinds jaren weer veel vlinders gezien. In onze priv? tuin staan veel insectenplanten en het was een komen en gaan van diverse soorten bijen, wespen en vlinders. Vooral het leverkruid en de sedem werden druk bezocht, en tot mijn verbazing ook de klimop die ook bij vliegen zeer geliefd is. Alles wat meer vleugels heeft kon je daar aantreffen. In ieder geval levert het mijn eerste Sinterklaaswens op, want het is wel leuk te weten welke vlinders het zijn en wat hun waardplanten zijn, dat wil zeggen de planten waar ze hun eitjes op leggen en die de rupsen als voedsel dienen.
Als  u in het bezit bent van een vijver is het trouwens nu de geschikte tijd om  er onderhoud aan te plegen, als dat nodig is. Het water is nog warm, dat is niet alleen prettig voor u, maar vooral ook voor alle waterbeestjes die nog weg kunnen vluchten als u te weelderige beplanting verwijdert. Ik heb onze vijver driekwart leeg laten lopen omdat ik perse nu de zeven rietvoorns eruit wilde hebben die iemand er voor de grap in had gedaan. Ik zie ze haast nooit maar ze vervuilen wel de boel. (denk ik)
Maar het is me niet gelukt, dus zal ik ze moeten gaan vangen met een hengel of een uitnodigend bordje neer moeten zetten voor overvliegende reigers.
Al baggerend en scheppend kwam ik er achter dat er inmiddels heel veel jonge salamanders in de vijver zitten, ze hebben nog kieuwen. Als die allemaal de winter en die stomme vissen overleven, dan is het volgend jaar feest. Prachtige beestjes vind ik dat.
Deze week  weinig nieuws over de tuin, behalve dan dat het erg leeg wordt, de lege stukken worden klaar gelegd voor de winter en het straalt rust uit. En daar zijn we ook aan toe.
Gegroet,

Beste mensen,

Even een nieuwsbrief met de allerlaatste actualiteiten. Allereerst de diesel. Wij rijden wel niet met een vrachtwagen, maar wel met drie trekkers. Op het erf hebben we een eigen tank van 800 liter want telkens naar het dorp is niet zo effici?nt. Bovendien subsidieert de regering landbouwdiesel met zo?n 40 cent per liter. Dit jaar zijn we echter overgegaan op diesel uit koolzaad gewonnen. We rijden best veel over het land en als we dan biologisch telen horen we niet onze gewassen te vervuilen met roet en de atmosfeer niet met kooldioxide. Deze brandstof die niet afhankelijk is van aardolieproductie en bovendien voor de boeren een heel wenselijke verruiming in hun teeltplan zou betekenen wordt echter niet gesubsidieerd. Vreemd toch?

Hanneke heeft ons na 4 jaar verlaten, zij heeft het het laatste jaar door priv?-omstandigheden niet makkelijk gehad en aangezien ze een plek kreeg aangeboden bij een goede vriend van haar op een bedrijf in Drente heeft ze daar gebruik van gemaakt. Ze wilde door middel van een nieuwsbrief van ieder afscheid nemen, maar dat is haar in de drukte van het verhuizen niet meer gelukt, dus bij deze een afscheidsgroet van haar.

Martin kunnen we binnenkort weer verwelkomen, hij is nu in Noord-Itali?, doet de Gothardpas met de trein en fietst dan in zo?n 14 dagen langs de Rijn naar huis. Ik verwacht hem eind september. Hij heeft er dan 150 dagen over gedaan, dat zijn er 50 minder dan gepland. Hij zou zo door kunnen naar Sydney voor een rondje Australi? als dat een Olympisch nummer zou zijn. Volgens mijn ruwe schatting heeft hij dan 8.500 km gefietst, maar het kunnen er ook 10.000 zijn.

Beste mensen,

Deze week hebben we de winkel helemaal veranderd. In het midden was er altijd een ruimte die niet echt werd gebruikt en daar staat nu al het fruit. Een prachtig gezicht, meer dan 20 verschillende soorten kleuren en vormen en niet te vergeten geuren. Er zijn nu zelfs alweer verse vijgen!!!
De vrijgekomen ruimte wordt nu gebruikt voor droogwaren die bij de warme maaltijd horen en dat was tevens een goede gelegenheid om kritisch de plaats van alle producten onder de loep te nemen. Daar zit een bepaalde logica in, maar dat moet je w?l weten.
Naast de koffie, de koekjes, alle broodmaaltijd zaken bij elkaar en dan ook nog letten op kleur en soort verpakking. Gelukkig hebben Esther en Sutra veel winkelervaring en kregen Sis en ik heel wat lesjes in het kruideniersvak, hartstikke leuk.
De reacties van de meeste mensen is heel positief, het oogt veel ruimer terwijl het assortiment kan uitbreiden met babyvoeding, diervoeding en huidverzorgingartikelen.
Zo wordt het steeds completer.
Intussen zijn Leo, Viola, Elza en Stephan druk aan het wieden op het wiedbed. Augustus is de maand om gras te zaaien, de bodemtemperatuur is hoog en er valt veel regen, twee dingen die voor een langzaamkiemer als gras van belang zijn. Maar dat wil zeggen dat ook waar je het niet wilt, gras spontaan en massaal opkomt, en dat is nu tussen de worteltjes. En die dunne sprietjes zijn moeilijk vast te pakken.
De eerste grote oogst ijssla hebben we ook achter de rug voor de abonnementen van Odin, en u vindt ze deze week ook in de tas. Dat waren heel wat namen in deze nieuwsbrief en ze wensen u allemaal smakelijk eten, ook Hanneke die de andijvie plantte en Nicole die ze oogstte en in de tas deed.
En namens mij ook natuurlijk

Beste mensen,

Wij hebben tegenwoordig last van een bijzonder soort burengerucht.
Gelukkig geen te luid spelende stereo?s of gebarbecue, ons huis grenst aan een kapel wat als enige consequentie heeft dat wij tweemaal per week tijdens de dienst stil moeten zijn.
Nee, voor ons huis ligt een brede sloot, waardoor vroeger per trekschuit zand werd afgevoerd naar Amsterdam. En daarin recht voor ons slaapkamerraam heeft een familie meerkoet zich genesteld. Van allerlei takjes en stukjes afval hebben ze een soort eilandje gemaakt, waarna ze aan het broeden zijn geslagen. Van de zes jongen zijn er twee overgebleven, de rest is verslonden  door reiger of rat.
En dat is maar gelukkig ook, want de twee overgeblevenen zijn nu net zo groot als
pa en moe en met z?n vieren passen ze niet meer op het eilandje. Wat leidt tot nachtelijke ruzies als er weer eens eentje in het water belandt. Meerkoeten hebben een soort schel geschreeuw wat ons ook uit een diepe slaap doet ontwaken.
We mompelen dan ?meerkoetenä tegen elkaar en proberen dan weer verder te slapen, maar dat lukt niet altijd. Heel soms komt dan ook nog de reiger langs die het als een goed visstekje beschouwd.
De meerkoeten blijven dan op veilige afstand en op het moment dat de reiger denkt ?het wordt niks met het vissen vandaagä en op de vleugels gaat, komt de familie meerkoet met hels kabaal aangezwommen en doet of ze gevieren heer reiger hebben weggejaagd. Daarna praten ze nog minsten een half uur na over hun overwinning.
Zouden daar nu ook oprot premies voor te krijgen zijn???
Echt vervelend is het dat duiven of eksters de jonge ijsbergplantjes eruit trekken.
Louter uit baldadigheid en dan niet een paar maar tientallen.
We hopen dat Jaap de Vogelverschrikker ze nu op een afstand houdt, tot de plantjes wat sterker zijn.

Beste mensen,

Vandaag hebben we ons mooiste reclamebord aan de weg gezet, namelijk een grote bos zonnebloemen. Een paar weken eerder dan andere jaren, kunnen we gaan oogsten, de bloemen aan de weg met een bord erbij,  Zonnebloemen Fl. 1,25, brengen weer nieuwe mensen het terrein op. Die dan vaak opmerken ?? ik kom hier al zo vaak langs, maar ik wist niet dat hier zo?n mooie tuinderij lag.ä Zo werkt het twee kanten op. We hebben ze een hele lange periode, vanaf nu tot half oktober. Dit omdat Leo ze wel zes keer met twee weken tussentijd heeft gezaaid. Die hele gele velden die in een keer bloeien zijn alleen voor de olie of de pittenteelt, als snijbloem willen we hem zo lang mogelijk aanbieden.  De allereerste keer hadden we naast de pompoenen een smalle strook over waarvoor we geen bestemming wisten. We hebben toen voor een tientje papagaaien voer gekocht op de markt, je krijgt dan een grote zak mee, Zaaien, inharken en de rest gaat vanzelf. Het werd een haag van 1,5 bij 100 meter met allerlei verschillende maten bloemen en omdat het blijkbaar niet geschoond zaad was groeide er ook metershoge hennepplanten doorheen, een plant die ik toen niet kende, maar wel heel decoratief vond. Het was echt genieten, jammer genoeg duurde het maar heel even.
Nu zaaien we een speciaal ras, wat een niet te grote bloem geeft met donkergele bloemblaadjes en een zwart hart,  en er word uitgedund zodat de bloemen ongeveer even groot zijn en een stevige stengel hebben. De zaadprijs mag u verhonderdvoudigen. Sunbright Supreme is hun naam en die doen ze eer aan.
En als ik heimwee krijg naar een heel veld hoef ik maar even op de fiets te stappen, Natuurmonumenten heeft hier diverse velden ingezaaid. Zonder hennep bij mijn weten..
Groeten,

Beste mensen,

Vandaag was het weer zover. Op het smalle landweggetje langs de tuin verscheen er een grote touringcar die al schommelend een plekje zocht om te draaien en te parkeren. En toen dat gelukt was stroomde er een veertigtal Japanners uit, die met flinke pas de tuin op gingen de camera?s in de aanslag. Er werden net worteltjes geoogst wat dankbaar werd vereeuwigd voor het Japanse thuisfront. Viola werd hier zo zenuwachtig van, dat ze met de tractor wegreed, om de geoogste worteltjes naar de wasplaats te brengen zonder de worteltjes mee te nemen, wat voor onze bezoekers een vreemde indruk moet hebben gemaakt, zo?n klein meisje op een grote tractor die zo maar even een rondje rijd.
Elza was aan het bospeen wassen, dat gebeurt in een oude melkbus waar een ringleiding in is gemonteerd waar water uit spuit. Even een vuile bos erin houden en fel oranje komt hij dan weer tevoorschijn. Ook dit trok de belangstelling en even later had Esther 40 klanten tegelijk in de winkel. En dan het hoofd koel houden!!!
Ooit hebben we een excursie verzorgt voor Japanse agrarische vrouwen en sedertdien staan we ergens genoteerd als een high-light, op dezelfde hoogte als het  Paleis op de Dam en de Keukenhof.
Alleen is het zo jammer dat ze het van tevoren niet aankondigen en dat  ze alleen Japans spreken op een gids na. Want het is best interessant om ook wat over de Japanse land- en tuinbouw te weten te komen.
 Gegroet,

Op de tuin is het nu topdrukte, voornamelijk omdat we ook veel producten telen voor de groothandel die nu klaar zijn en geoogst moeten worden, voordat biologisch bewust Nederland op vakantie is. Soms komen er drie vrachtwagens per dag producten halen. Grote stukken tuinbonen, bospeen en prei worden weg geoogst en laten weer de zwarte aarde achter, die zaaien we weer in met raapstelen, ijssla, snijbiet en daikon, zodat er in september en oktober weer geoogst kan worden. Nog twee weken drukte en dan wordt het voor ons ook weer wat rustiger, hoeft er wat minder gejaagd te worden en is er tijd voor een praatje.
Als u trouwens toe bent aan rust, kom eens een middagje genieten op ons terras, er zijn hier ook prachtige boswandelingen te maken. U kunt gewoon de picknickmand meenemen. We horen vaak van klanten dat het hier net Frankrijk is.
?Onze Martin ? fietst op het moment in Roemeni?. Trouw stuurt hij regelmatig een kaartje en verleden week heeft hij een keer gebeld omdat Hanneke jarig was.
Hij heeft het enorm naar de zin, geniet van het landschap en het fietsen en overal wordt hij uitgenodigd om te eten of te slapen. Wat kilometers betreft is hij nu halverwege, hij gaat nog door Turkije, de Griekse eilanden en Sicili?.
U mag het best weten; een beetje jaloers ben ik wel.
Mocht u op vakantie gaan dan wensen we u een goede tijd, zoniet evenzo.

Beste  mensen,

Rondom ons huis hebben we sinds 4 jaar een bloementuin, waar we bijzonder tevreden over en trots op zijn. We hebben elk ons eigen territorium en niets is er gezelliger dan al wiedend en plantend naar elkaar te roepen al hetgeen wat  al eerder gezegd had moeten zijn, vergeten was en nu weer boven komt.
Een diepe wens van Sissie was om een paar zwarte krielkipjes te hebben rondscharrelen, dat hebben we namelijk eens gezien in een prachtige tuin in Varik.
Vandaar onze oproep van een aantal weken geleden of iemand nog een hok had staan. Tot haar teleurstelling kregen we daarop geen respons.
In het diepste geheim, met veel list en bedrog om mijn afwezigheid te verklaren, heb ik samen met de kinderen een hokje getimmerd dat sprekend lijkt op het dansende kippenhok uit een Russisch sprookje, bruin en groen met een knalrood deurtje dit dient nachts gesloten te worden om de vos buiten te houden.
Sis was blij verrast en de volgende dag zijn we twee kippetjes wezen halen, allebei roetzwart. Geen haan en daar zijn twee redenen voor. Krielkippen worden vaak en fanatiek broeds en hoewel de kuikentjes schattig zijn eindig je binnen twee jaar met een gigantisch koppel kippen en hanen. De tweede reden is dat er sprake was van een grote mate van inteelt. En dat leidt soms tot afwijkend gedrag, zo is er een kip die haar ei legt bij voorkeur als ze 3 meter hoog in een boom zit. Die hebben we niet genomen, dat begrijpt u.
Maandagnacht wilden ze niet in hun hok, misschien door de warmte.
Wie schets onze verbazing toen we dinsdagochtend een luid gekraai hoorden onder ons raam. Toch een haan?? Ik hou het op afwijkend gedrag en hou haar/hem in de gaten.
 Zoniet, dan hebben we volgend jaar een boel kippetjes in de aanbieding.
Het hok dient u zelf te bouwen,
Gegroet

Voetballen. We kunnen er niet omheen. Langzamerhand verandert ons landje van groene weiden en polderoverleg in ??n van oranje hoedjes, vlaggen en bierviltjes.
Niet dat ik daar iets op tegen heb, echt belangrijke wedstrijden vind ik leuk om samen met mijn schoonmoeder te zien. Zij vindt dat erg gezellig en voorziet mij van allerlei hapjes en drankjes, wat ik weer erg waardeer. Bovendien kent zij de namen van ?onze jongens?? beter dan ik, zodat ik na een wedstrijd weer een beetje ingewerkt ben.
En na afloop is er altijd de mooie nachtelijke fietstocht over de Larense hei naar huis, wat zelfs een saaie wedstrijd niet een verloren avond doet zijn.
Zoals u uit eerdere brieven weet, wordt er ook op de tuin fanatiek gevoetbald, zij het op een speelveld van 8 bij 8 meter. De helft van de toch wel verdiende pauze wordt achter de bal aan gejaagd. Of liever gezegd ?werd?, want er zit behoorlijk de klad in.
Van een team is de helft op wereldreis en fietst nu ergens in Hongarije, juist ja, Martin.
En van het andere team heeft iemand andere sociale verplichtingen, haar hondje die de hele dag in haar en ons gezelschap is, moet  uiteraard buiten de tuin zijn behoefte doen. Blijven Leo en Stephan over, maar nadat Stephan tot drie maal toe met 5-0 verloren had, wat hem bovendien een taart kostte, is bij hem de animo sterk gedaald.
Ik zie Leo soms wat weemoedig naar de bal staren, maar van de transfers die nog komen om ons op de tuin te versterken, valt ook niet veel te verwachten.
Er is ??n groot voordeel. De witte muren van onze schuren blijven mooi schoon.

Veel voetbalgenoegen,

Beste mensen,

Wat een storm afgelopen zondag. Gelukkig kwam hij niet uit het zuiden, zoals de januaristorm uit 1990, toen waaide het glas van de kas ons om de oren, zodat we voor onze veiligheid naar binnen moesten. Aan de westzijde van de tuin ligt het parkbos van onze buren, dat bij zo?n zuidwesterstorm (wat de meeste gelukkig zijn) functioneert als een gigantisch windscherm.
Alles lag wel vol afgerukte bladeren, de tuinbonen liggen wat door elkaar, de kisten waren natuurlijk over het erf verspreid en een kip is vermoedelijk ergens tussen gewaaid en toen helemaal verregend. Een verregende kip met modder besmeurd is een zielig gezicht, je kijkt zo op het kippenvel, dus Viola heeft haar eerst met de slang gewassen en daarna droog geföhnd. Ze heeft daarna van Elza met viltstift twee rode tenen gekregen om haar te kunnen herkennen, maar ze is niet terug te vinden tussen haar zusters.
Is er trouwens iemand die 5 goed leggende kippen wil?? Ze werden ons door een klant aangeboden, die ze weg moet doen en wij zitten met 125 aan onze taks. 4 bruine en een zwarte Barnevelder.
Voor het Vroege Vogel evenement was het wel heel triest, al die organisatie en inzet van vele mensen. De gezamenlijke stand van abonnementbedrijven had een leuke stand met 2 prachtige veldboeketten uit onze tuin en een fotocollage van gezichten van diverse tuin(d)(st)ers, de mens achter het abonnement. Maar ook deze stand dreigde om te waaien en werd rond 1 uur ontmanteld. Dit is echter ook de natuur en het contrast laat ons des te meer genieten van het mooie weer nu.

We wensen u een zonnig weekend,

Beste mensen, 26 mei 2000

Allereerst moet ik onze excuses maken voor het abonnement van verleden week. Er vanuit gaande dat het warme weer wel aan zou houden, hadden we begin van die week een tas samengesteld met wat zomerse lichte dingetjes zoals tomaat en komkommer. Maar het weer sloeg om en dan wil de mens toch iets stevigers. We hopen het deze week weer goed gemaakt te hebben.
Viola, onze Warmonderhof stagiaire moet voor haar opleiding een gewas helemaal volgen van zaaien tot oogst. Om goed te leren kijken moet je dan om de paar weken een tekening maken .Zij heeft gekozen voor de worteltjes en haar eerste tekeningen kunt u hier zien. Natuurlijk lang niet zo mooi als de echte kleurentekeningen en alleen de eerste is op ware grote. Maar een beeld van de ontwikkeling van twee omhoog reikende kiemblaadjes tot een worteltje is wel te volgen en stemt bij mij in ieder geval tot eerbied voor zo?n wonder. Niet te lang want straks eet ik ze met genoegen op, dat zal nog een week of drie duren. Mocht het weer nu plotseling omslaan en het 28 graden worden, rode kool is ook heerlijk als een frisse salade .
Aanstaande zondag is de Vroege Vogeldag met tal van biologische kramen met hapjes en drankjes, kinderaktiviteiten , kunst enz. Vanaf station Baarn rijden er bussen, maar de fiets is natuurlijuk ideaal.

Gegroet ,

Sijmen.

Beste mensen, 17 mei 2000 Bent u ook zo blij dat het weer wat koeler is?? Gewoon weer onder een dekbed slapen en geen zoemende muggen om je heen. De plantjes waren in ieder geval blij met de regen, hoewel wij kunnen beregenen gaat er niets boven een frisse bui.
Door het warme weer waren de koolrabi`s uit de kas en die van buiten bijna gelijk klaar. Vandaar dat u ze nog ??nmaal in uw tas vindt. Maar er is veel mee te doen
zoals u in de recepten van twee weken geleden kon zien. Op de achterzijde nog een paar tips. Met Martin gaat het goed, hij werd in Luxemburg door iemand herkend die het krantenartikel had gelezen en op de koffie uitgenodigd. Het laatste bericht kwam uit de buurt van Straatsburg, hij zal inmiddels de Donau wel hebben bereikt.
Op de tuin wordt druk gewied en geschoffeld want eind mei mag er geen onkruidje meer te zien zijn. Dan krijgen we het zo druk met oogsten dat daar weinig tijd meer voor is. De preitjes, bosuien en bospeen zijn dit jaar bijna gelijk klaar en ook de vroege aardappelen gaan heel snel.
Volgende week zondag 28 mei is er in Baarn een grote manifestatie van Vroege Vogels. Het word een groot opgezette dag met allerlei informatie over natuur, landbouw, wonen, kunst enz. Helaas kunnen wij er niet zelf met een stand staan door familieomstandigheden, maar er worden nog vrijwilligers gevraagd die een kraam willen bemannen van alle gezamenlijke boerenbedrijven met een abonnementensysteem. Heeft u belangstelling bel dan even.
Maar ook als bezoeker is deze dag zeker aan te raden, voor tips kunt u naar Vroege Vogels op zondagochtend luisteren of de Vara bellen.
Groeten,

Sijmen

Beste mensen, 9 mei 2000 Nog even terugkomend op de nieuwsbrief van twee weken geleden, de biologisch-dynamische landbouw gebruikt een aantal preparaten die harmoniserend werken op de bodem en de plant. In die week hebben we het koemestpreparaat over het land gebracht en dat is altijd een beetje het begin van het echte groeiseizoen.
De mesthoop van biologische champignonmest (d.i. mest van biologische oorsprong  die al gebruikt is voor een teelt champignons) is gemengd met drijfmest  en daarna ook met de mestpreparaten behandelt. Daarna dekken we hem af met folie zodat het regenwater niet teveel goede stoffen wegspoelt en hopen we dat alle springstaarten, wormen en andere beestjes hun werk doen opdat wij volgend jaar over goede verteerde mest kunnen beschikken.
Op het land nu groeit alles als een tierelier. Dankzij het wiedbed kunnen we het goed schoonhouden en ziet de tuin er prachtig uit. Misschien voor u de tijd om eens een bezoekje te brengen? Ons terras staat er klaar voor.
De eerste suikerma?s is nu gezaaid, evenals de pompoenen. Die zaaien we eerst voor in bakken, om ze daarna uit te planten omdat er nog raapsteeltjes op hun plek staan.
Die zijn we trouwens volop aan het oogsten, ook voor de Odin abonnementen en winkels. Wat inhoud dat we al diverse keren om 6 uur moesten beginnen want met te felle zon kan er niet meer geoogst worden. Of er is een deadline omdat de vrachtwagen om 11 uur komt. Dat is dan echt hard doorwerken, maar het geeft altijd veel voldoening als het weer is gelukt. De rest van de dag is dan weer ontspannender.
De eerste  bloemen zijn er ook weer, het zag eerst paars van de judaspenning, nu overheerst het geel van de wede. Volgende week zal Nicole die de tassen verzorgt daar meer over vertellen, het is half ??n en ik ga een hapje eten.

Vriendelijke groet,
Sijmen

Beste mensen, 26 april 2000 Er gebeurt nu zoveel en er is zoveel te zien dat het wel voor 5 nieuwsbrieven materiaal oplevert. De preiplantjes, die we tegen de droge wind hebben beschermd met folie, zien er nu mooi donkergroen uit. Dit in tegenstelling tot de onbedekte prei die nog wat gelig en met bruine punten toont. Gelukkig herstelt zich dat wel. De tuinbonen beginnen te bloeien en zullen volgende week een heerlijke geur verspreiden, het is eigenlijk vreemd dat de roos w?l, maar de tuinboon niet bezongen wordt in romantische liefdesgedichten. Het is deze week ook de week van het onkruid.
We hebben dit jaar voor het eerst een wiedbed, dat is een frame wat achter een trekker hangt waarop 4 mensen op hun buik liggen en langzaam over het te wieden gewas zweven. Ze hebben dan twee handen vrij om te wieden en hoeven niet te kruipen, wat weer spierpijn scheelt. Zelf heb ik nog niet de eer gehad maar de reacties zijn enthousiast. Het gaat in ieder geval sneller, wat fijn is want onkruidbestrijding is de helft van ons werk. Op het moment rijden Leo en Viola rond met het schoffeltuig.
Rare naam, want het ??n van onze meest gewaardeerde machines die, vakkundig gebruikt, in een halve dag twee hectare schoffelt en / of aanaard. Bij aanaarden word er ook aarde tussen de plantjes gebracht zodat kleine onkruidjes in de rij ook bedekt worden. (tuig= optuigen met schoffels???)
Vanavond is ons afscheidsetentje van Martin. Die begint volgende week zijn grote fietstocht langs de Donau. Gisteren was onze hofjournalist er van de Gooi- en Eemlander en vrijdag staat er een artikel in de krant, wat ik u nu alvast toezeg voor volgende week. Het zal erg wennen zijn een seizoen zonder hem te draaien, maar gelukkig komt hij wel weer terug.
 Dan is er ook nog nieuws over de preparaten, maar dat moet maar even wachten.
Een goede koninginnedag gewenst zolang we die nog hebben en met de groeten van Martin,

Sijmen.

Beste mensen, 17 april  2000 In deze week ondergaat de kas een grote verandering. In de winter stond er altijd winterpostelein in, die u ook regelmatig in uw tas aantrof. Daarna hebben we de kas vol gezet met paksoi, raapstelen, koolrabi?s en sla zodat we al vroeg kunnen genieten van fris jong groen. Vandaar dat u nu even drie weken 3 dezelfde groenten krijgt, we hopen dat u dat niet erg vindt. Persoonlijk verveelt het mij helemaal niet, na zo?n winter met toch wel zwaarder verteerbaar groen en de kinderen willen wel 3 maal per week raapstelen stampot met stukjes kaas!!!
De kas wordt zo weer leeg en vandaag is Viola begonnen met het ophangen van de touwtjes voor de komkommers en de boontjes. We hebben besloten om dit jaar zelf geen tomaten te telen omdat we een aantal jaren last hebben gehad van phytophtora oftewel aardappelziekte. Bovendien is Martin er dit jaar niet en moeten we wat voorzichtig zijn met arbeidsintensieve teelten. Touwtjes dus en een vlugge zijsprong op mijn immer klaarliggende rekenmachine leert me dat dat er zo?n 700
zijn. Dus als Viola klaar is, is ze 700 maal het trappetje op en af gegaan!
De kas ziet er dan heel anders uit. Eerst kijk je over de gewassen heen, dan zie je allemaal touwtjes en daarna groeit hij helemaal dicht en zie je alleen groen.
Als je daarin werkt zit je helemaal in een eigen wereldje. Maar dat duurt nog een maandje.
Nu er langzamerhand weer meer eigen producten in de tas komen, willen we u vragen in uw omgeving te kijken of u nog iemand weet te interesseren voor een abonnement.
Sommige plaatsen kennen een duidelijke groei, maar  er is altijd ook een natuurlijk verloop waardoor we hier en daar wat klanten missen. Dus, op verjaardagen en buurtbijeenkomsten, vertel over de tas!! Over eten praten vinden mensen altijd leuk.
U krijgt gegarandeerd g??n lepeltje, verguld tasje als broche of airmiles.
Maar wel de zekerheid dat weer een stuk grond biologisch wordt beteeld!!! En onze dank uiteraard.
Enne.. als u toe bent aan even onthaasten, neem dan deze brief mee en geniet van het zonnetje en de rust op ons terras. Krijgt u de koffie van ons.

Gegroet,

Sijmen

Beste mensen, 5 april 2000 Onze kippen beginnen nu aarzelend te leggen. Iedere dag liggen er weer wat meer eitjes in het leghok. Ze zijn prachtig om te zien deze kippen. Zwart met een beetje bruin op de borst, een kruising tussen de  Zwarte Barnevelder en Blauwe Noord-Hollander.
Er lopen drie grote stoere hanen bij die nog niet uitgemaakt hebben wie de baas is.
Een gedeelte van de kippen heeft nog kuikengedrag en wil niet op stok maar gaat als het donker wordt in een hoekje dicht tegen elkaar aan zitten. Gelukkig zijn het er niet zoveel, want ik heb wel eens meegemaakt dat de middelste kippen dan verbroeien,  ze stikken door de warmte en gebrek aan lucht.
Zaterdag was het 1 april en hebben we sommige klanten wijsgemaakt dat deze kippen ook zwarte eieren gingen leggen, door onze serieuze gezichten werd het ook nog geloofd. Viola is onze nieuwe Warmonderhof-stagaire, zij verzorgt de kippen nu.
Er zijn trouwens nog meer nieuwe gezichten en voor U nieuwe namen. Elza (tezamen met een klein poedeltje) komt ons team het seizoen versterken en een Tsjechisch meisje dat in Berlijn Nederlandse geschiedenis studeert helpt op het moment mee. Wat is de wereld soms klein, om een tentamen te doen lift ze ?even? op en neer.
Even terugkomend op kippen, wij willen bij ons huis een 3-tal krielkippetjes laten lopen en houden ons aanbevolen  als u een klein kippenhokje ergens weet te staan.
Vooral Sissie is er erg enthousiast over.
Als ik nu uit het raam van het kantoortje kijk zie ik hoe Leo, Dominique,  Elza en Martin onze spoelput aan het leegscheppen zijn. Dat is een grote stenen bak van 3 bij 5 meter, waarboven op een rooster alle groenten gewassen worden.  Eens per jaar wordt die bak weer klaargemaakt voor het seizoen en wordt het zand er uit geschept.
Nou is zand wel wat veel gezegd, het is meer een zwarte stinkende blubber en omdat vies werk de nodige meligheid oproept, zien sommigen er net zo uit als de kippen waar ik deze brief mee begon, zwart met een beetje bruin. Alleen de kippen stinken niet zo?
Groet,

Sijmen

Beste mensen, 31 maart 2000 We kunnen terugkijken op een wel heel productieve week.
De worteltjes zijn overnieuw gezaaid en alle preiplantjes zijn in de grond gezet wat ons inderdaad flink wat spierpijn heeft bezorgd  van het bukken en kruipen.
Daarna zorgde de regen ervoor dat de plantjes meteen goed konden aanslaan.
Verder zijn ook de vroege aardappels gepoot en gaat het er overal steeds mooier uitzien.
Verleden jaar hebben wij in samenwerking met  voedingsinstituut Dunamis een kookcursus georganiseerd.
Jan Thjo – voormalig topkok –  en Liesbeth Burgers – kookdocente – gaven toen vijf avonden zowel theorie- als praktijklessen  waarin groenten, granen en kruiden een grote rol speelden.  Ik ben twee avonden gaan kijken en overal aan de fornuizen waren groepjes enthousiaste mensen bezig met potten en pannen. Iedere avond werd er een kompleet menu gemaakt, er werden zelfs broodjes gebakken.
De zesde avond is iedereen op bezoek geweest op de tuin en hebben we het koemestpreparaat over de tuin uitgebracht, een heel fijne mooie avond.
Zij gaan deze cursus weer geven, zij het weer met andere recepten,  dus als u een beetje uitgekookt bent en inspiratie wilt opdoen of gewoon met allerlei vragen zit
meld u aan!!!!!
De cursus wordt gegeven op 6 dinsdagavonden vanaf 25 april in een professionele keuken van het Hilvertsheem – Beatrixcollege in Hilversum. Kosten Fl. 195,= inclusief kookboek en ingredi?nten.
Opgeven kan telefonisch bij ons, 035-6561687.
Vriendelijke voorjaarsgroeten,

Sijmen

Beste mensen, 20 maart 2000 Deze nieuwsbrief schrijf ik al vroeg op maandag, want het wordt een drukke week en als ik daar midden in zit is het moeilijk schrijven.
Afgelopen dinsdag is de mest verspreid over het land en daarna  hoorden wij twee dagen het gestage geluid van de groene traktor waarmee Leo alles aan het spitten was. Een heel koud klusje, want er zit geen kabine (meer) op en Leo leek dan ook wat op zo?n Michelinmannetje met twee truien en diverse jassen.
Ook de allereerste worteltjes die in januari gezaaid zijn en net bovenkwamen zijn weggespit, door de overvloedige regen waren teveel zaadjes verrot. Altijd een moeilijk besluit, want er zijn dan altijd goede stukken met een mooie stand, maar even verderop is het dan weer knudde. Overdoen dus, maar het scheelt wel twee weken in de oogst.
Op de kleine tuin konden Hanneke en Martin nu ook aan de gang en hebben sla, pak-soy, bietjes, koolrabi?s en peterselie geplant.
Voor de grote tuin staan er nu 55.000 preiplantjes te wachten. Deze zijn in december al in een verwarmde kas gezaaid. Dat doen we niet zelf, maar dat gebeurd door een gespecialiseerd opkweekbedrijf, maar uiteraard volgens de biologische richtlijnen. Het is een gigantische klus dat planten, eerst worden er geultjes gereden die de rij-afstand aangeven, daarna worden er met de hand gaatjes geprikt met een soort  handapparaat en dan moet ieder plantje er met de hand in worden gezet.
Tot slot gaat er als vorstbescherming nog een soort gaatjesfolie overheen.
Het zal in ieder geval zorgen voor de eerste spierpijn, want de benen zullen weer aan dat kruipen moeten wennen.
Nu eerst de maandagochtend koffie met de nieuwtjes van het week-end en dan gauw aan de slag.
Groeten,

Sijmen

Beste mensen, 13 maart 2000 Afgelopen weekend was het heerlijk weer, zaterdagmiddag brak het zonnetje door en hebben we bij de winkel de eerste stoelen buitengezet die ook spoedig bezet waren. Iedereen heeft nu echt zin in het voorjaar. Zondag hebben Sissie en ik in onze eigen tuin gewerkt, sinds 4 jaar is dat een serieuze hobby van ons en is het puin, kweekgras en rommelerf om ons huis, wat we een wilde bloemenwei plachten te noemen, aan het veranderen in een mooi aangelegde tuin met verschillende zitjes een grote vijver en verassende hoekjes. We vinden het heerlijk om zo met z?n twee?n wat te `rommelen`. Afgelopen winter hebben we de zieke wilgenboompjes langs de sloot weggehaald en die strook ontdaan van puin, zevenblad en brandnetels die daar onder een dek van groothoefblad zich vermenigvuldigden. Ja, onze ervaring is dat zelfs puin  op ondoorgrondelijke wijze doet aan voortplanting!!!!!
Maar goed, nu staan er de 22 bij elkaar gespaarde hortensia`s, die in onze ogen al een echte haag vormen. Waar de hortensia?s het afgelopen jaar hebben staan wachten willen we nu een vlindertuin aanleggen, d.w.z. een voor insecten aantrekkelijke plek.
Voor stekken houden we ons aanbevolen.
Bij het schoonmaken van de vijver kwam ik al twee salamandertjes tegen en een kikkertje.
Ik realiseer me dat voor de niet tuinenden onder u dit misschien niet zoveel zegt,
maar niets is zo ontspannend na een week op ?De Tuin? werken, een zondag in het eigen tuintje bezig te zijn, zodoende.
Nu we het toch even over priv?-dingetjes hebben, onze beide kinderen bespelen een muziekinstrument, fluit en harp en daardoor gestimuleerd heeft ook Sissie haar pianolessen opgepakt. We zijn al heel wat avonden als trotse ouders naar voorspeelavonden van onze kinderen geweest, waar het zenuwachtige kroost laat horen wat ze kunnen, maar afgelopen zaterdag was Sissie aan de beurt. Met nog 20 andere  nerveuze anderen, waaronder ook een trouwe tasklant werd er een avond gemusiceerd. Het repertoire varieerde van ?O when the saintsä, tot preludes van Mozart, mensen hadden enkele maanden of al jaren les maar iedereen vond het even spannend en het was een fijne warme avond waar je mensen eens op een andere manier leert kennen.
Even genoeg gepriv?ed, op dit moment word er druk door de loonwerker gemest, volgende week weer een tuinverhaal.
Vriendelijke groet,

Sijmen

P.S. Sissie deed het trouwens erg goed.

Beste mensen, 9 maart 2000 We hebben deze winter genoten van andere dan onze zomerse terrasbezoekers, namelijk een 12-tal puttertjes oftewel distelvinken. Bijna onhollands van kleur en tekening, het worden er ieder jaar meer en ze worden ook steeds minder schuw. Dat  ze zich bij ons thuis voelen komt omdat Martin en Hanneke alle uitgebloeide bloemen de hele winter laten staan en deze vogeltjes doen zich dan tegoed aan alle zaden. Pas nu, nu alles weer uitloopt worden de uitgebloeide plantenresten van verleden jaar opgeruimd. Martin is trouwens onze deskundige op vogelgebied en zoals ik verleden week al vertelde gaat hij er dit jaar extra van genieten.
Hij had zich al lang geleden voorgenomen op zijn 50-ste weer een lange fietstocht te maken, hij heeft die verleden jaar uitgesteld omdat het ook het jubileumjaar was van de tuin, maar nu gaat hij toch echt op 1 mei vertrekken. Via de Ardennen naar het Zwarte Woud, alwaar de  Donau ontspringt en  die volgt hij tot de Zwarte Zee. Behalve veel cultuur, ook veel natuur, want er liggen enkele heel bijzondere natuurgebieden langs de route. Via een stukje Turkije, Griekenland en Itali? komt hij hopelijk  in November terug. We zullen niet veel contact met hem hebben, want mobieltjes en computers zijn hem een gruwel, maar mocht er wat nieuws doorsijpelen, dan houden we u op de hoogte.
Vriendelijke groet,

Sijmen.

P.S. Ons winkelprobleem is nog niet opgelost, dus als u nog iemand weet houden we ons aanbevolen.

Beste abonnee, 2 maart 2000 We hoopten zo dat het verleden week droog zou blijven, maar helaas, iedere keer als we de loonwerker wilden bellen om te komen mesten, kwam er weer een stortbui.
Toch heeft Leo niet zijn geplande vrije dagen op kunnen nemen, want hij kreeg griep en moest zo noodgedwongen wel thuis, maar niet buiten blijven.
Wie ook ziek geworden is en veel ernstiger omdat ze met een hernia op bed ligt, is Sutra.
Zij is ??n van de stuwende krachten achter onze groeiende winkel , die toch al met personeelsgebrek te kampen heeft. Daarom deze oproep: weet u iemand die het leuk vindt om in een natuurvoedingswinkel te werken, het liefst daar ook affiniteit mee heeft, die dat meerdere dagdelen in de week wil doen tegen het daarvoor geldende loon, laat ons dat dan weten.
Omdat ik nu toch aan het werven ben, als u iemand weet die het fijn vind om ??n of meerdere dagdelen Hanneke te helpen met de kleine tuin nu Martin een ?sabbatical yearä neemt (waarover volgende week meer) ook dan graag bericht. Dat is wel vrijwilligerswerk waar een leuke sfeer, mooie omgeving en wat groenten om mee naar huis te nemen tegenover staan.

Omdat we een beetje wanhopig werden over de nattigheid heeft Leo het meest droge stukje onbemest gespit en daar gaan we nu tussen de buien door gauw de tuinbonen planten, daarom geen landnieuwtjes meer, ik ga ze gauw helpen.

Sijmen Brandsma

Beste mensen,  25 februari 2000 Afgelopen donderdag hebben we met een wel heel feestelijke taart afscheid genomen van Esther, die altijd de abonnementen heeft verzorgd en zulke stijlvolle  brieven kon schrijven, dat zult u en  ook wij nu wel gaan missen. Nicole, die al een tijdje op de tuin en in de winkel werkte, gaat nu voor de tassen zorgen, ze onderschat echter haar literaire kwaliteiten, vandaar dat ik nu schrijf. Misschien is het wel goed te weten dat ook in Vreeland inmiddels onze tassen te verkrijgen zijn, mocht u daar familie of kennissen hebben.
We worden nu toch echt ongeduldig en willen dat het droog blijft. Dan kan vrijdag of maandag de loonwerker komen om de mest te verdelen over het land, een heel precies werkje, want niet ieder gewas heeft dezelfde voeding nodig, zo zijn prei en uien echte vreters, maar bospeen krijgt helemaal geen mest en groeit nog op wat er over is van verleden jaar, zodat je niet een waterig opgefokt peentje krijgt maar een smakelijke wortel. Groeien op oude kracht, heet dat.
We hebben van ieder perceel uitgerekend hoeveel mest er moet komen en maken voor de loonwerker dan borden met pijlen en hoeveelheden. In het begin hebben we ze wel eens moeten overtuigen dat precisie heel belangrijk is omdat we later niet meer kunnen bijsturen met kunstmest, maar de laatste jaren gaat het heel goed.
Het  vervelende is wel dat als het nu droog blijft dat het Leo wat geplande vrije dagen kost die hij aan zijn eigen tuin wilde besteden, want als het land bemest kan worden, dan wil hij er natuurlijk wel bij zijn om de mest onder te werken en om het in de gaten te houden.

Groeten,

Sijmen

Beste mensen,  18 februari 2000 Dit is dan echt het allerlaatste tuinbericht van mijn hand. Uiteraard wordt U voortaan door Sijmen op de hoogte gehouden van de tuinnieuwtjes, maar morgen is het m?n laatste dag hier. Graag wil ik van deze gelegenheid gebruik maken om iedereen te bedanken; u als lid van onze consumentenkring of als klant van de winkel, in de eerste plaats voor alle leuke schriftelijke- en mondelinge reacties die ik in de loop der tijd op mijn schrijven heb mogen ontvangen.
Sijmen, voor de leerzame jaren hier op zijn prachtige tuin en Martin van wiens bloemen en bijna kunstzinnige inrichting van de kleine tuin ik iedere dag dat ik hier was zo genoten heb. Hanneke wil ik in het bijzonder bedanken voor de twee jaar dat we als buren keuken, douche, lief en leed gedeeld hebben en verder natuurlijk alle stagiaires en vrijwilligers die gekomen en gegaan zijn om hun bijdrage te leveren aan de afwisselende, levendige werksfeer. Leo?s gevoel voor humor en de idiote watergevechten bij de spoelput, eigenlijk overal op de tuin waar maar water voor handen is, zal ik nog het meeste missen. Ik heb daar ook een soort visioen over: straks, het is dan laten we zeggen half mei, lekker warm en Leo weet niet beter of ik ben braaf aan het werk op m?n nieuwe tuin. Opeens sta ik achter hem, geheel doorweekt, schaapachtige grijns, ?ik kon het niet latenä zeg ik dan, ?ik heb m?n nieuwe werkgever nat gespoten!ä
Nogmaals allemaal heel erg bedankt voor het lezen van m?n brieven en de fijne tijd hier.
Over een tijdje laat ik zeker nog eens wat van me horen.

Esther Zoutendijk

Beste mensen, 11 februari 2000 Winter wordt het volgens mij niet meer, al denkt Leo daar anders over. Die heeft met me gewed dat het nog een keer drie dagen achter elkaar gaat vriezen. Onze weddenschap loopt tot IJsheiligen (18 mei). Belachelijk natuurlijk; IJsheiligen heet zo omdat er tot aan die datum nog nachtvorst voorkomt, geen vorst overdag. Martin, de vogelexpert, vertelde me vandaag dat de kraanvogels die normaal tot maart diep in het zuiden verblijven al in Duitsland gesignaleerd zijn, en boven de tuin waren de buizerds vandaag al druk bezig elkaar het hof te maken, dus ik ben vrij zeker van m?n zaak.
Een vroege lente, maar op de tuin kunnen we nog weinig beginnen. Als het nou een weekje droog wil blijven kunnen we mesten. De tuinbonen in de kas willen wel; de eersten hebben hun kopjes al boven de grond gestoken. Volgende week arriveert ook de eerste inwonende medewerkster uit Belgi?. Lekker dat de verbouwing aan de huisjes dan ook echt af is!
Vriendelijke groet namens allen:

Esther Zoutendijk

Beste mensen, 4 februari 2000 Vorige week vrijdag was het prachtig weer geweest om mest uit te rijden; redelijk droge grond, de vorst er net uit, maar ja; voor 1 februari mag er geen mest uitgereden worden, en nu heeft het inmiddels flink geplenst, dus kan het als het tegen zit wel twee weken duren voor dat het weer droog genoeg is. Flink balen dus; drie dagen voor 1 februari! We hebben onszelf intussen maar iets anders te doen gegeven; de kippen zijn van de week naar de slacht gebracht zoals ieder jaar, kunnen we het hok uitmesten.  Deze keer dus wel erg vroeg omdat de nieuwe kippen; zwarte voor de verandering eind deze maand al komen. Goldie, onze mascotte kip, hoefde ik nu helaas niet meer te redden. In oktober net toen ik terug was van vakantie en haar eigenlijk mee had willen nemen naar m?n nieuwe huis waar m?n buurman al kippen houdt, kon ik haar nergens vinden. Later hoorde ik van Sijmen dat hij haar diezelfde ochtend dood in het hok had gevonden. Twee en half jaar was ook wel oud voor een kip met een aangeboren scheve snavel. Bovendien had ze al twee slachten, en zelfs de aanval van een buizerd overleeft; katten hebben negen levens,  kippen blijkbaar iets minder. Afijn, er is dus weer eigen kip te koop in onze winkel, en vergeet U vooral de langere braad tijd niet die benodigd is bij kippen die veel ?exerciseä genoten hebben. Er zit er dit jaar zelfs een bij die vorig jaar op eigen houtje de dans ontsprongen is maar het nu niet heeft zien aankomen…..
Vriendelijke groet namens allen:

Esther Zoutendijk

Beste mensen, 28 januari 2000 Met het voorzaaien van de tuinbonen in de kas vorige week is er voor mij een soort cirkel rond.
M?n eerste klus toen ik hier drie jaar geleden kwam werken was namelijk het op de akker helpen uitplanten van tuinbonen, daarom vind ik het wel aardig dat het weer zaaien ervan dan ??n van mijn laatste karweitjes hier is. Eind februari ga ik Land & Boschzigt verlaten voor een andere tuin.
Spannend hoe het daar zal zijn en ik ben natuurlijk wel gehecht geraakt aan deze tuin, maar het was tijd voor iets nieuws. Maar ik ben nog niet weg, misschien maak ik het planten van de tuinbonen als het weer meezit hier nog wel mee en ik blijf regelmatig langskomen om te zien hoe het hier gaat.
De verbouwingen aan de huisjes beginnen nu echt te vlotten; Leo is al aan het behangen en Martin is bezig met het schilderwerk. Morgen gaat Leo de tuin op om worteltjes te zaaien, dus het zal vanaf nu misschien ietsje langzamer gaan, maar het meeste is gebeurd. Vooral de keuken is veel mooier en ruimer geworden, met een extra ruimte voor een gezamenlijke eethoek voor de tuinbewoners.
Vriendelijke groet namens allen:

Esther Zoutendijk

Beste mensen,

Na geheel voor niets tijdens de jaarwisseling met emmers water en ingeblikt voedsel in huis te hebben gezeten moet er helaas toch nog een klein millenium probleem gemeld worden:
Het adressen bestand van de abonnementen in Sijmens computer is gewist, staat nu op 1981 of zoiets. Sis zei vandaag tegen me dat het ook heel goed om een virus kan gaan, maar volgens mij is het gewoon haar eer te na om als een van de weinigen ter wereld een millenium probleem te hebben. Afijn, vandaar aan U het verzoek om op het opgave formulier wat U in de tas vind uw naam adres en telefoonnnummer ( laat de e-mail maar even zitten) duidelijk in te vullen en tijdig op te sturen zodat het bestand herstelt kan worden. Ook wil ik graag een cursus koken met pompoenen o.l.v. Liesbeth Burgers onder de aandacht brengen. Er zijn maar twaalf plaatsen en de organisatoren hebben de opgaven graag voor zaterdag 15 januari binnen. De cursus zelf vindt plaats op woensdag 19 januari van 19.00 uur tot 22.00 uur op de Lieve de Keylaan te Hilversum.
De kosten zijn inclusief de ingredi?nten f 50,- voor leden KMTP en f60,- voor niet leden.
Aanmelden: Ria Jansen 035-6560624 of bij Janneke Beeltje 035-6563208
Mensen die vorig jaar de kookcursus van Jan Tjho deden herinneren zich ook Liesbeth vast nog wel en weten dan dat het een inspirerende avond zal worden . Niet te veel eten van te voren als U meedoet, want alles gaat als besluit natuurlijk opgegeten worden!
Vriendelijke groet namens allen: