Beste mensen

Even bomen over bomen.

Behalve alle groenten en bloemen, die ieder jaar weer komen en verdwijnen zijn er natuurlijk ook nog de bomen op de tuinderij. Hele jonkies, van maar een paar weken oud, zoals esdoorns die zich uitgezaaid hebben. Of midden in de tuin zomaar een veldje kastanjeboompjes die gekiemd zijn uit de kastanjes van afgelopen jaar. En soms heeft een muis een walnoot meegesleept naar zijn holletje , door een onbekende oorzaak nooit genuttigd en ziedaar, een nieuwe walnootboom spurt de grond uit.
Dit zijn meestal boompjes op ongewenste plekken die met een schoffelbeweging gerooid worden.
Van langer geleden stammen de fruitbomen, of beter gezegd de bloesembomen, want na een prachtige bloemenzee in het voorjaar valt ieder denkbeeldig insekt of schimmel er op aan wat resulteert in een oogst van slechts enkele wormstekige appels. Voor fruitteler hebben wij vooralsnog niet de capaciteiten.
Hoewel Martin verleden jaar van twee appels appelmoes heeft weten te maken, appels van een boompje dat van Groningen naar Texel, vandaar naar Amsterdam en toen naar hier is verhuisd. Hij staat nu naast de kippenren en draagt al weer een rijke oogst.
In het midden van de grote tuin staat een wilde- of paardekastanje. Deze geeft de grens aan tussen eigen en gepachte grond. 24 jaar geleden stond deze tegen de achtermuur van de kapel, en zou op den duur de muur ontwrichten. Met een grote groep vrienden hebben we hem uitgegraven en een nieuwe plaats gegeven, als schaduwboom voor koe en schaap, de grote tuin was nog weiland toen (en gedeeltelijk voetbalveld).
Vanuit de niet gesnoeide meidoornhaag zijn een paar mooie bomen ontstaan die een boog gaan vormen aan het begin van het middenpad en die nog prachtig bloeien.
Zo kleeft er aan iedere boom een verhaal.
En sommige bomen hebben heel wat verhalen moeten aanhoren. Want er zijn ook hele oude exemplaren bij.
Zoals die Thuja langs het betonpad, met het bankje aan zijn voet. Heel wat mensen hebben hier in de schaduw gezeten als het warm was en hun verhalen aan elkaar verteld. Martin heeft er longkruid en kerstrozen geplant om het een nog mooier hoekje te maken. Helaas is deze 100-jarige nu ziek , en zal hij komende winter gerooid moeten worden. Ook aan bomen komt een eind, we hebben nog een zomer om aan het idee te wennen.

Groet, Sijmen.