Beste mensen,
 
Het is een beetje een vreemd idee om nu een nieuwsbrief te gaan schrijven, terwijl er even verderop een oorlog begonnen is.
Alsof er niet iets belangrijker is dan de opkomst van de eerste raapsteeltjes en radijsjes. Ongetwijfeld staan nu de kranten en alle radio- en televisie zenders bol van het nieuws over Irak. Toch doe ik het, als een beetje tegenwicht, met de hoop dat daar, zo heel dichtbij, na al het geweld een vreedzaam voorjaar mag beginnen.

Wij hebben nog nooit zo`n droog voorjaar meegemaakt. Een ongekende luxe, moesten we in andere jaren ieder moment dat de grond droog was benutten om te planten of te zaaien, nu kunnen we het rustig uitstellen tot de volgende dag. Dat werkt heerlijk. De tuin is nu helemaal gespit, waarbij ook de hoofdelektriciteitsleiding die naar onze buren en boer Brouwer loopt is meegenomen. Onze spitmachine ging weer eens stuk, en die van de loonwerker kon een stukje dieper. Dat werkte fantastisch, want door ieder jaar op dezelfde diepte te werken was er een verhard laagje in de grond ontstaan. Met deze machine kon dat nu losgemaakt worden, wat met name goed is voor de asperges die we dit jaar gaan planten.
Zondagochtand keek ik heel tevreden uit ons slaapkamerraam over de tuin en meldde Sis dat het land er prachtig bijlag, zoals een loonwerker dat met zijn ervaring en machines kan is een stuk beter dan ons eigen werk.
Een half uur later werd de stilte over het land verbroken door aan en af rijdende busjes van de Nuon , een grondbedrijf parkeerde er een oplegger met een graafmachine en het land werd druk belopen met mannen die de kabel opzochten.
Het duurde de hele zondag totdat de oude kabel die maar op 35cm (i.p.v.65 cm) diepte was gelegd, was vervangen door een nieuwe zodat de boer weer zonder aggregaat kon melken en de buren weer hun `Idols` konden zien.
Nog twee dagen later kwam de loonwerker weer om de schade aangericht door al deze aktiviteiten weg te spitten, en nu ligt het er weer mooi bij.
De bedden zijn gereden, uien, tuinbonen, raapstelen, worteltjes en aardappelen zitten in de grond. Met dit weer hebben we ook tijd gehad om de buitenboel te schilderen, winkel en schuren zien er weer piekfijn uit.
En bij de sloot beginnen de afgezaagde wilgenbomen weer uit te lopen, het is beslist de moeite waard om dit van dichtbij te bekijken. Onder de bast heeft de boom een groot aantal `slapende knoppen` die, nu al de gewone knoppen er niet meer zijn aktief worden en gaan uitlopen.. Het is een wonder om te zien hoeveel overlevingskracht zo`n boom heeft. Dat wensen we ook het Irakeese volk toe.

 Vriendelijke groet, Sijmen.